spokój ducha

См. также в других словарях:

• spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

• stoicki spokój — {{/stl 13}}{{stl 7}} równowaga ducha, niezachwiany spokój zachowywany w każdej sytuacji, nawet wobec przeciwności losu, niepowodzeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}W tych burzliwych czasach on zachował stoicki spokój. Dyskutował ze stoickim spokojem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego

• ataraksja — ż I, DCMs. ataraksjasji, blm filoz. «w filozofii starożytnej: zupełny spokój ducha, obojętność wobec niezależnego od ludzi losu i cierpień, niepoddawanie się namiętnościom» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• wyciszać się – wyciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uspokajać się, odzyskiwać wewnętrzny spokój ducha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyciszyć się wewnętrznie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa …   Słownik języka polskiego

• pogoda — ż IV, CMs. pogodaodzie, blm 1. «całokształt zjawisk atmosferycznych występujących w pewnym okresie nad jakimś obszarem» Piękna, słoneczna, mroźna, chmurna, deszczowa, brzydka, niepewna, zmienna pogoda. Jesienna pogoda. Stan pogody. Zmiany pogody …   Słownik języka polskiego

• mącić — ndk VIa, mącićcę, mącićcisz, mąć, mącićcił, mącićcony 1. «czynić mętnym, nieprzezroczystym, niewyraźnym; zanieczyszczać, burzyć, bełtać» Mącić wodę w rzece, lekarstwo w butelce. ◊ Mącić wodę «wprowadzać celowo zamieszanie, zamęt, licząc, że się… …   Słownik języka polskiego

• pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić …   Słownik języka polskiego

• błogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiający zadowolenie, radość, ukojenie; świadczący o spokoju wewnętrznym, pogodzie ducha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po wyjściu dzieci nastała błoga cisza. Błogi spokój. Błogi nastrój. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień